“Een varken komt hard aan. Een keer zwaaiden de varkens nog wat na, toen ze net aan de haken waren gehangen. Emma was snel, maar niet snel genoeg. Zigzaggend va... » 

“Een varken komt hard aan. Een keer zwaaiden de varkens nog wat na, toen ze net aan de haken waren gehangen. Emma was snel, maar niet snel genoeg. Zigzaggend van haar plaats in de hoek tot aan de deur botste ze tegen een van de varkens. Ze viel op de vochtige tegelvloer, die rook naar verderf en bloed en schoonmaakmiddel. Haar jurk was vies. Moeder gaf haar, zonder een woord, een schone jurk om aan te trekken. De uitgestoken hand was bedoeld voor de vieze jurk.
Hans bracht leven in de brouwerij. Vader had Hans in dienst genomen voor het zware werk, de vleesverwerking. Emma keek op tegen Hans, want hij was door haar vader niet klein te krijgen. Tot op de dag van zijn dood bleef hij lichtvoetig zijn werk doen en hield Emma van haar schoolwerk. Vanaf het moment dat Hans niet meer de ruimte kon vullen met zijn grote glimlach en knipoogjes en speelsheid, heeft ze zich stilgehouden en beklom ze zo weinig mogelijk trappen.

Dit is een verhaal van vallen en opstaan, van pootje baden met benen, van ja knikken en nee denken en van nee schudden en ja denken, van spruiten en grote kolen, van puinruimen, van overstromen en droogvallen en vooral van hoe moeilijk het is om te blijven en waar je moet beginnen. Dit is het verhaal van Emma.”

Contactgegevens: bernicedewitte@hotmail.com of info@dewittefoto.nl «