In 1958 gold chloorvervoer nog als teken van vooruitgang. Twintig jaar later riep de chloortrein heel andere associaties op. Het was een 'rijdende gifbom' gewor... » 

In 1958 gold chloorvervoer nog als teken van vooruitgang. Twintig jaar later riep de chloortrein heel andere associaties op. Het was een 'rijdende gifbom' geworden, dé belichaming van de gevaren van de industriële samenleving.

Hoe is deze omslag te verklaren? Waarom was het eigenlijk noodzakelijk om zoveel chloor te vervoeren? Hoe komt het dat Nederland - als enige land ter wereld - al in 1972 speciale veiligheidsmaatregelen trof? En wat heeft geleid tot de al even unieke afspraak tussen regering en chloorproducent Akzo Nobel om het structurele vervoer vanaf 2006 te beëindigen?

Deze vragen staan centraal in dit boek over de geschiedenis van chloortransport in Nederland. Een geschiedenis die raakt aan vele andere geschiedenissen: die van de chemie, het huishouden, het goederentransport, de milieubeweging, het buurtprotest, het veiligheidsgevoel, de werkgelegenheid en de lokale en landelijke politiek. Op een verrassende manier laten de auteurs zien hoe al deze aspecten in de chloortrein samenkomen. «