Ton Rozeman

<strong>Nu gaat het gebeuren</strong>



Als hij bericht krijgt dat zijn vader in het ziekenhuis ligt, g... » 

Ton Rozeman

Nu gaat het gebeuren



Als hij bericht krijgt dat zijn vader in het ziekenhuis ligt, grijpt de

ik-figuur dat aan om zijn troosteloze bestaan in Antwerpen en zijn moeizame relatie

met Tes even te ontvluchten; hij neemt de trein naar Den Haag om zijn ouders te

bezoeken. Bij toeval krijgt hij de kans daar in de buurt een kamer te huren en hij

besluit, geheel tegen zijn natuur in en zonder verder plan, het erop te wagen.

Maar dat kan Tes maar moeilijk verkroppen





'Klein leed' beklemmend beschreven door een van Neerlands

beste verhalenschrijvers



Nu gaat het gebeuren is een indringend verhaal over levens die elkaar in een

wurggreep houden. De handelsmerken van Ton Rozeman die wij kennen uit zijn

andere werk suggestiviteit, snelle dialogen en voelbaar gemaakte tragiek zijn ook

hier volop aanwezig.





Ze zei dat ze contact had gehad met iemand van een telefonische hulpdienst. Ik moest

niet denken dat het een crisisdienst was, maar toen ze er meer over vertelde, maakte

het op mij wel die indruk. Ze had een man aan de telefoon gekregen die zich

voorstelde als Tom. Ze had tegen hem gezegd dat ze niet wist of dit nummer ook voor

haar was bedoeld. Ze was niet ten einde raad, ze had geen plannen om zich in de

Schelde te verdrinken. Tom had geantwoord dat de hulpdienst niet speciaal bedoeld

was voor mensen die met hun mobiel vanuit de Schelde telefoneerden. Hij zei dat hij

het op prijs stelde dat Tes ruim voor die tijd contact zocht, en ze hadden er samen om

gelachen. Daarna had Tes gezegd dat het sowieso niet zo ver met haar zou komen, en

er volgde een gesprek dat volgens haar prettig was en niet geforceerd. 'Hij begreep

me,' zei ze. 'Hij begreep me helemaal.' Ze had hem verteld over ons, over dat ik

zomaar in Den Haag een flat had genomen en dat ze niet wist waar ze met me aan toe

was. Hij had wat vragen gesteld over hoe het zo ver was gekomen, en uiteindelijk had

hij erkend dat het een verdraaid lastige kwestie was.

«