De fotos van Laura Letinsky leggen de restanten vast van menselijke consumptie in huiselijke ruimtes. Zoals de Vlaamse schilders van stillevens uit de 16de en 1... » 

De fotos van Laura Letinsky leggen de restanten vast van menselijke consumptie in huiselijke ruimtes. Zoals de Vlaamse schilders van stillevens uit de 16de en 17de eeuw getuigt Letinsky van de menselijke aanwezigheid door het benadrukken van zijn afwezigheid en ze registreert een overvloed aan voorwerpen die bij de toeschouwer zintuiglijke gewaarwordingen oproepen kruimels verwelkende bloemen en rottend fruit. Zoals vlekken zijn ook haar fotos onuitwisbaar en staan ze in fel contrast tot het verval en de ontbinding die ze tastbaar maken.Letinskys jongste fotos van lege kamers in net verlaten huizen en formele bloementuinen vormen een uitbreiding van de dubbelzinnige verhalen van haar stillevens. Deze beelden waarin de mens opnieuw afwezig blijft getuigen van het komen en gaan van deze mens zijn ingrijpen om opnieuw te verdwijnen door het geraffineerd verheffen van het banale tot stralende bijna onwereldse taferelen.Letinskys latest pictures of empty rooms in empty houses and her formal flowergardens are an extension of the twoway stories in her stilllives. These images where man again is absent are testimonies of the coming and going of man his efforts to again disappear the refined transformation of the banal to the extraordinary to the unworldly. «