het is een heel mooi diepzinnig boek, het laat je nadenken over de zin van het leven.
heb er een gedicht op gemaakt.

Dit gedicht is tot stand gekomen door inspiratie van het lezen van het boek
Non Nobis van Hanny Alders.

Vrijheid

Vaak heb ik me de vraag gesteld,
Wat moet ik geloven in een wereld vol geweld,
Te leven in een gevangenis,
Onderworpen aan een stelsel waar geen liefde is.

Alles wordt in hokjes geduwd,
Van religie en overheersende machten,
Hun geweten geluwd,
Door egoistische gedachten.

Mijn besef: ik hoef niet te kiezen,
Voor het een noch het ander,
Ik heb niets te verliezen,
Als ik mijn inzichten verander.

Het inzicht vrij te zijn,
De kracht op eigen benen te staan,
Niet te denken aan alle pijn,
Maar geloven in mijn eigen bestaan.

Te geloven dat er een liefde bestaat,
Die vrijheid in denken en handelen geeft,
Waarin respect voor elkaar het toelaat,
Dat onze geest in vrijheid leeft.

Alleen dan kunnen we liefde ontvangen,
Wanneer we liefde kunnen geven,
Vrij van de ketenen van stand of rangen,
Om in vrede en respect samen te leven.

ik denk dat dit gedicht alles zegt wat er te zeggen valt over het boek