Ik blies de eerste toon de fanfare viel me zachtjes bij.Het was een schreeuw besefte ik terwijl ik de klagende noten blies.Een schreeuw om gehoord te worden. Ee... » 

Ik blies de eerste toon de fanfare viel me zachtjes bij.Het was een schreeuw besefte ik terwijl ik de klagende noten blies.Een schreeuw om gehoord te worden. Een schreeuw om bemind te worden.Het was de schreeuw van de kulders.Aksel Geo en Walter hebben het niet makkelijk in het kulderhuis. In het Gentse weeshuis voor jongens zwaait directeur lsquoPeerersquo met harde hand de plak. Militaire discipline luisteren en hard werken zo ziet het dagelijks leven van een kulder eruit. Het is luisteren of klappen incasserenhellipHet enige lichtpuntje voor een kulder is een plekje in de fanfare. Wie muziek kan maken mag mee op de schaarse uitjes buiten de poorten van het weeshuis. En heeft een kans om de weesmeisjes te zien. Aksel kijkt altijd reikhalzend uit naar Georgine de zus van Geohellip En Geo zelf doet aan het weesmeisje Emma een belofte die het leven van hen allemaal drastisch zal benvloeden.LIES BATE vond inspiratie voor dit fascinerende boek in de vele getuigenissen van Gentse weeskinderen in de jaren dertig. Stuk voor stuk aangrijpende en harde verhalen over een jeugd die kerven op de ziel nalaathellipAksel Geo en Walter hebben het niet makkelijk in het kulderhuis. In het Gentse weeshuis voor jongens zwaait directeur Peere met harde hand de plak. Militaire discipline en hard werken zo ziet het dagelijks leven van een kulder eruit. Het is luisteren of klappen incasseren.. «