In <strong>Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt</strong>, het poëtische debuut van Karin Lachmising (1964), beschrijft zij op voorbeeldige wijze de... » 

In Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt, het poëtische debuut van Karin Lachmising (1964), beschrijft zij op voorbeeldige wijze de connectie tussen mens en natuur. Vruchtbare metaforen zorgen ervoor dat de regels je tot in de ziel raken. In het gedicht waarnaar de bundel is genoemd komt de lezer erachter dat hij niet ver van de boom staat....Waar water haar verlaten heeftnoch zaden haar voeden.Nergens groeit die boom....Zonder onze wortels, zonder onze voorouders, zijn we nergens. In de poëzie speelt tijd en tijdloosheid een grote rol. Door de stille kruinen van de bo-men en het stromende schuim van de rivier te beschrijven maken we even deel uit van het moment waarin alles een is en oneindig. Het gaat Lachmising om de verbinding met de aarde, met de grond waar je vandaan komt en ook om het verlies ervan. Daarmee gaat het pure verloren, ook in onszelf. Maar begrijpen we dat altijd en ook de ander? In de communicatie gaat eveneens veel verloren. Lachmising schrijft: 'Jouw ogen spreken een andere taal/ van wat ik hoor en jij niet zegt.' Met Nergens groeit een boom die haar aarde niet vindt toont Karin Lachmising zich een waardig opvolger van Michaël Slory. Haar sensuele natuurgedichten zorgen voor een fris geluid in de Surinaamse letteren waarin zorg en hoop samenkomen.Karin Lachmising woont in Suriname. Zij was de eerste student die, in november 2012, afstudeerde aan de Schrijversvakschool Paramaribo. «