Prachtig hoe je een heel boek kunt schrijven over één foto. Over wat je denkt dat die ene foto betekent. Over wat je zou willen dat die foto vertelt. Dat is wat dit boek is, geïnspireerd op een foto die de schrijfster jaren boven haar bureau had hangen. Het is het verhaal dat zij erbij bedacht heeft. Een mooi liefdesverhaal dat op zichzelf niet heel erg bijzonder is, hooguit wat tragisch. Maar het wordt wel bijzonder door de originele manier waarop het verteld is. Familieleden uit verschillende generaties vertellen ieder hun eigen verhaal en die fragmenten vormen samen de geschiedenis van de man en vrouw op de foto. Het is het verhaal van Jack en Connie. Dat had ik al achterop het boek gelezen en achteraf gezien had ik dat liever niet geweten voordat ik begon met lezen. Voor mij had het nog wat mysterieuzer gemogen, ik had graag zelf de puzzel opgelost. Maar gelukkig was het verhaal achter het plaatje nog incompleet genoeg om me te boeien. Sterker nog, het liet me niet los. Ik wilde graag verder lezen en had het boek dus ook in een mum van tijd uit. Het boek is geschreven in een prettige, makkelijk leesbare stijl en houdt de aandacht van het begin tot het eind vast. Eigenlijk zijn het negen losse verhalen die samen een geheel vormen. De personages zijn levensecht en de gebeurtenissen uit het (ware) leven gegrepen. Gewoon een fijn boek om te lezen!