<p>De filosofie van professor Willy Coolsaet is een filosofie van de eindigheid. In dit boek gaat hij op zoek naar de zin van een eindig leven en past dat ook o... » 

De filosofie van professor Willy Coolsaet is een filosofie van de eindigheid. In dit boek gaat hij op zoek naar de zin van een eindig leven en past dat ook op verschillende manieren toe. Hij laat zich daarbij inspireren door auteurs als De Wachter, Devisch, Ferry en Feuerbach, maar aarzelt niet om die ook kritisch te benaderen en te overstijgen.

Cruciaal is voor hem de notie gift. Dat is de basis van de samenleving, een universeel ethisch gegeven. Coolsaet introduceert onder meer de Franse antropologe Roberte Hamayon. Om het verschil te duiden tussen mens en dier doet hij een beroep op de Amerikaanse psycholoog Michael Tomasello. Chimpansees hebben geen open perspectief, schrijft hij. Ze kunnen zich niet in het standpunt van iemand anders verplaatsen, hebben geen besef van sterfelijkheid.

In het tweede deel ‘Boehmiana’ gaat Coolsaet in dialoog met Boehm, die hij indertijd aan de Gentse universiteit heeft opgevolgd. Het gaat over zuiver theoretisch weten en dialectiek. Maar het gaat vooral over het mislukken van het metafysische project van het westerse denken. En het gaat over economie (Jason Hickel) en over de onhoudbaarheid van het determinisme (Geert Keil). Een filosofie van de eindigheid is immers een filosofie van de vrijheid.

Dit boek is het sluitstuk van het oeuvre van Willy Coolsaet. In zijn eigen woorden: ‘naar alle waarschijnlijkheid mijn laatste en ik hoop mijn vruchtbaarste reflecties over eindigheid en sterfelijkheid’.