Na de dood

Er zijn levensbeschouwingen en culturen die leren dat het bestaan niet ophoudt na de dood. In onze westerse cultuur echter gaan velen ervan uit dat alles eindig... » 

Er zijn levensbeschouwingen en culturen die leren dat het bestaan niet ophoudt na de dood. In onze westerse cultuur echter gaan velen ervan uit dat alles eindigt met de fysieke dood. Vaak ook hoor je zeggen: 'lk zie het wel als het zover is.'
En als ons bestaan na de dood toch een vervolg krijgt? Kunnen we dat dan na het sterven wel waarnemen? Hoe kunnen we herkennen wat we niet kennen? En zouden we ons dan niet op die 'reis' willen voor­bereiden, zoals we ons ook voorbereiden op onze aardse reizen, vakantie, emigratie enzovoort?

Als we ons op aarde reeds oriënteren, is dat ook een grote hulp voor onze gestorvenen. Wij zullen doorwerken in hun rijk en zij zullen doorwerken in ons leven.
Laten we onze ver weggezonken herinnering proberen naar boven te halen. Deze weg is ons niet vreemd! Eens zijn we hem gegaan! Zoals bij de geboorte op aarde langzaamaan de herinnering aan ons voorgeboortelijke leven vervaagt, zo komt veelal bij het naderbij komen van het sterven de herinnering weer naar boven. We wagen ons in dit boek aan een 'wegwijzer' voor de geestelijke wereld in de vorm van een lemniscaat, de eeuwige cirkelgang van komen en gaan. «