Sinds de politiehervorming in 1998 koos de Belgische overheid voor het model van een gemeenschapsgerichte politiezorg. Ondanks het feit dat dit model haar histo... » 

Sinds de politiehervorming in 1998 koos de Belgische overheid voor het model van een gemeenschapsgerichte politiezorg. Ondanks het feit dat dit model haar historische wortels kent in een aantal etnisch gekleurde conflicten dringt de vraag zich op hoe dit model in Belgi wordt toegepast in multiculturele buurten met een erg diverse en complexe samenlevingscontext. Dat is meteen de startvraag van het onderzoek dat in dit boek wordt gepresenteerd. Op basis van interviews met politiemensen en vertegenwoordigers van etnische minderheden alsook observaties bij wijk en interventieagenten in 6 multiculturele buurten in vijf Belgische politiezones is dit empirisch onderzoek een schat aan informatie over de gemeenschapsgerichte politiezorg op het terrein. Het doorprikt een aantal mythes met betrekking tot de beeldvorming behoeften en verwachtingen van etnische minderheden over de politie maar ook en vooral met betrekking tot de beeldvorming het optreden en de verhouding van politiemensen met diverse allochtone en autochtone deelgemeenschappen in multiculturele buurten. Op basis van fragmentarisch ervaringsmateriaal ontwikkelen ze immers selectieve beeldvorming over elkaar wat aanleiding kan geven tot een gebrekkige verhouding tussen beide. Vanuit de vaststelling dat dit proces niet enkel volgens etnische lijnen tot stand komt formuleert het boek meteen ook bruikbare beleidsaanbevelingen om binnen het Belgische politielandschap een volgende stap te kunnen zetten in de verdere ontwikkeling van de gemeenschapsgerichte politiezorg. «