Melancholie in de Gouden Eeuw

Wat gebeurde er in het verleden met mensen die overspannen raakten of ten prooi vielen aan een depressie of een psychose? Wat moesten ze zonder effectieve medic... » 

Wat gebeurde er in het verleden met mensen die overspannen raakten of ten prooi vielen aan een depressie of een psychose? Wat moesten ze zonder effectieve medicijnen of specialistische hulp? En wat moest de samenleving met hen aan? Dat waren tot nu toe alleen vragen, maar in Melancholie in de Gouden Eeuw wordt geprobeerd ze te voorzien van antwoorden - op grond van bronnen die tot dusver nauwelijks toegankelijk waren.Mensen die werden beschouwd als zwaarmoedig of krankzinnig worden met indringende verhalen tot leven gebracht. We zien ze door de ogen van hun familieleden, huisgenoten en buren, en soms komen ze ook zelf aan het woord. We leren hun angsten en hun dagelijkse problemen kennen en de manieren waarop de mensen in hun omgeving met hen omgingen. Wat ze daarover vertellen biedt ons bovendien een ongewone blik op het alledaagse leven in het Holland van de Gouden Eeuw.Historicus Luuc Kooijmans (1956) heeft veelvuldig bewezen dat hij een complexe geschiedenis helder en indringend kan vertellen. Zijn boeken hebben niet alleen lof geoogst in wetenschappelijke kringen, maar worden ook door een breed publiek gewaardeerd. Hij schreef veelbekroonde en geroemde boeken als De doodskunstenaar, Vriendschap, De geest van Boerhaave, Gevaarlijke kennis en Cosimo aan de Keizersgracht. Hij ontving van het Prins Bernhard Cultuurfonds een oeuvreprijs op het terrein van de geesteswetenschappen.Over Vriendschap:'Mooi, helder geschreven en dankzij de vele citaten ook heel levendig.'nrc'Het is haast journalistiek, zoals Kooijmans met de bronnen omgaat. Dat levert spannende bladzijden op.'de groene amsterdammer'Een schitterend boek.'nrc'Kooijmans' stijl wordt gekenmerkt door mooie, sobere zinnen waarmee hij op onderkoelde wijze de mensen liefdevol en haarscherp schetst.'nederlands dagbladOver De doodskunstenaar:'Een boek waardoor je de adem wordt benomen, al was het maar door de doordringende geur van de dood die eruit opstijgt. In één woord: meesterlijk.'het parool «