Marokkaanse jongeren in de residentiele hulpverlening

Hulpverleningsinstellingen hebben de laatste jaren steeds meer allochtone cliënten gekregen. De hulpverlening aan deze cliënten verloopt vaak moeizaam en wordt ... » 

Hulpverleningsinstellingen hebben de laatste jaren steeds meer allochtone cliënten gekregen. De hulpverlening aan deze cliënten verloopt vaak moeizaam en wordt soms zelfs voortijdig afgebroken. Deze uitgave zoekt een antwoord op de vraag hoe dit komt en hoe dit kan worden voorkomen.

In dit boek staat de residentiële hulpverlening aan Marokkaanse jongeren centraal. Het doet verslag van een exploratief onderzoek bij een kleine groep jongeren, ouders en hulpverleners in internaten en opvanghuizen. Drie vragen staan daarbij centraal. Ten eerste: welke visie hebben de cliënten en hun hulpverleners op de aard, oorzaken en aanpak van de problemen van de betreffende jongeren? Bestaat er een verband met het verloop van de hulpverlening?
De tweede vraag betreft de mate van ‘interculturalisatie’: in hoeverre hebben de residentiële instellingen maatregelen genomen om de hulpverlening aan allochtonen zo goed mogelijk te laten verlopen? Wat vinden de cliënten en hulpverleners daarvan? Ten derde: Hoe verloopt de hulpverlening in de eerste zes maanden van het verblijf van de jongeren in de instelling? Welke knelpunten doen zich voor in het hulpverleningsproces? Bij de beantwoording van deze vragen wordt onderscheid gemaakt tussen categorale leefgroepunits, die zich speciaal op Marokkanen of moslims richten, en reguliere leefgroepunits, die jongeren met alle mogelijke achtergronden opvangen. Het boek sluit af met aanbevelingen voor de praktijk van de residentiële jeugdhulpverlening aan Marokkanen. «