Mani (3e eeuw na Chr., Babylon) was de stichter van de christocentrische “Lichtkerk”, die zich verspreidde over de gehele toenmalig bekende wereld. De lichtbood... » 

Mani (3e eeuw na Chr., Babylon) was de stichter van de christocentrische “Lichtkerk”, die zich verspreidde over de gehele toenmalig bekende wereld. De lichtboodschap van Mani gaat uit van de christelijke gnosis. De schitterende “lichtparels” die de manichese teksten vormen, zijn deze eeuw teruggevonden in Egypte en China. Het zijn troostrijke verzen, een weldaad voor de ziel. Vertaling: G. Sweron-Andries. Toen in de jaren dertig van de vorige eeuw in Egypte in een modderige kelder een pak verweerde papyrusbladen met koptisch schrift gevonden werd, vermoedde niemand dat het ging om een wezenlijk deel van de “lichtschat” van de manicheeën, ook wel Mani’s parelliederen genoemd. Mani, de afgezant van het Licht, wilde de zuivere gnostieke krachten die zich in hem openbaarden – Licht, liefde en een leven in overeenstemming met de goddelijke ordening – aan zijn medemensen overdragen. Hij leerde dat in het mensenhart een lichtkiem verborgen is, die gevangen ligt in een stoffelijke omhulling, de menselijke persoonlijkheid. Aan deze lichtkiem en aan de bevrijding ervan zijn de Parelliederen gewijd, lyrische hymnen en gebeden, gericht tot Jezus Christus, de goddelijke ziel, en de alvader zelf, de ‘zon aller zonnen’. «