De deur gaat open en een vriendelijke lach komt me tegemoet. Ik zie een kleine, fijne dame voor me staan. Dit is niet wat ik had verwacht. Aan de telefoon klonk... » 

De deur gaat open en een vriendelijke lach komt me tegemoet. Ik zie een kleine, fijne dame voor me staan. Dit is niet wat ik had verwacht. Aan de telefoon klonk haar stem luid en vastberaden. Ze neemt me mee naar binnen, in een klein en kraaknet appartement. Nog voor ik zit, komt er koffie en taart op tafel. Ik kijk rond en schrik. Links van mij zit heel stil een man in de zetel. Haar man. Hij lacht naar me en begint te hoesten. Een geluid dat ik de komende drie uur nog geregeld zal horen. Zij vertelt haar verhaal... van bij het begin.Jeanne is een van de 1.202 kinderen die in de periode tussen 1945 en 1984 als weeskind in de stad Gent werd geregistreerd. 'Wees', hoewel haar beide ouders op dat moment nog leefden. Dit was voor meer dan 95% van deze kinderen het geval. Waarom kwamen zij in een weeshuis terecht? Waarom zagen broers en zussen elkaar niet of zo weinig mogelijk? Wat betekent het om dag in dag uit met hetzelfde uniformpje de straat op te trekken? Wat als een nummer - jouw nummer - de plaats inneemt van jouw naam?Op basis van beleidsdocumenten, observatieschriften, persoonlijke dossiers en foto's uit het archief van het OCMW Gent, wordt de geschiedenis van de Gentse weeskinderen gereconstrueerd. Hun verhaal komt helemaal tot leven door de spraakmakende getuigenissen van zowel oud-wezen als ex-personeelsleden van het weeshuis. Dit boek schetst de vaak bewogen levens van deze 'instellingskinderen'. Tegelijk staat het spanningsveld tussen het weeskind en de samenleving van toen centraal. Vormden deze kinderen een gevaar voor de samenleving, of waren ze veeleer in gevaar? In onze analyse belichten wij 'het weeshuis' vanuit de pedagogische paradoxen die haar kenmerken.Over de auteurs:LIESELOT DE WILDE is verbonden aan de Vakgroep Pedagogiek van de Universiteit Gent, waar ze een doctoraat over de geschiedenis van 'the child at risk' voorbereidt.BRUNO VANOBBERGEN is sinds juni 2009 Vlaams kinderrechtencommissaris. Hij is doctor in de Pedagogische Wetenschappen en als gastdocent verbonden aan de Vakgroep Pedagogiek van de Universiteit Gent. «