"Maar ik heb helemaal geen centjes voor de begrafenis" zegt een 7 jarig jongentje tegen me na een dodelijk ongeval.Een blik achter de schermen van de dagelijkse... » 

"Maar ik heb helemaal geen centjes voor de begrafenis" zegt een 7 jarig jongentje tegen me na een dodelijk ongeval.Een blik achter de schermen van de dagelijkse praktijk van de ambulancehulpverlening. De uiteenlopende, soms bizarre situaties en de bijzondere omstandigheden waaronder de hulpverleners te werk gaan, tarten elk verbeeldingsvermogen. De rauwe werkelijkheid is schokkend, niet alleen voor de zieken, gewonden, geliefden en nabestaanden, maar ook voor de hulpverleners zelf. Immens verdriet, verscheurde toekomstdromen, maar ook emoties als vertedering, vreugde en dankbaarheid, wisselen elkaar in snel tempo af. Hulpverleners moeten sterk in hun schoenen staan om dit alles het hoofd te bieden. De impact die dit heeft op hulpverleners, hoe zij dit ervaren en verwerken, wordt op onverbloemde wijze in heldere taal weergegeven. Er wordt inside- en achtergrondinformatie gegeven waar buitenstaanders weinig van weten of zelden bij stilstaan. Drieëndertig jaar ambulancehulpverlening, van het prille begin in de jaren '70 waar er alleen maar sprake was van 'laden en lossen' tot de hoogwaardige professionele inzet tot op heden. «