Ootmarsum bezoek ik niet vaak, maar het blijkt de moeite waard. Ik heb er immers in de Koggelsteeg een prachtvondst gedaan. Naast een kapotte vuilniszak lag een... » 

Ootmarsum bezoek ik niet vaak, maar het blijkt de moeite waard. Ik heb er immers in de Koggelsteeg een prachtvondst gedaan. Naast een kapotte vuilniszak lag een deel van een logboek. Gescheurd, gekreukt, bevlekt. En met een schat aan informatie. Het was duidelijk dat dit geschrift onvolledig was. De kaft ontbrak en ik had de indruk dat er meer pagina’s zouden moeten zijn. Via sociale media kwam ik in contact met de stokoude mevrouw Van Elders, die trouwens niemand in Ootmarsum kent. (Zij kent nergens iemand.) Ik ben haar veel dank verschuldigd. Ze gaf me het ontbrekende deel van de aantekeningen, al begreep ze niet helemaal, of beter gezegd: helemaal niet wat ik met ‘die zooi’ moest. Het opknappen van het materiaal was een hels karwei en ik geef toe dat dit mij maar ten dele is gelukt. Ik heb pagina’s gestreken, met bleek bewerkt, teruggevouwen, losgeweekt of juist verlijmd en tot slot in de, volgens mij juiste volgorde gelegd.
Nu kan iedereen genieten van deze nooit eerder getoonde, uitzonderlijke verzameling van tot nu toe onbekende dieren.

Sylvia Weve «