Het was een angstig moment toen een terminale poliopatiënt op een brancard naast mij werd gereden en Japanse Shinto-handen mijn keel half dichtknepen onder het ... » 

Het was een angstig moment toen een terminale poliopatiënt op een brancard naast mij werd gereden en Japanse Shinto-handen mijn keel half dichtknepen onder het uitroepen van gaj-tsjoeoe (ongedierte), gevolgd door een serie dreigementen die bedoeld waren als waarschuwing dat ik niemand mocht vertellen dat ik opnieuw geïnfecteerd werd met het poliovirus van anderen. Een medische handeling die vier keer werd herhaald, waarbij wij door slangetjes en pompjes met elkaar in bloed-dialyse werden gebracht.
Ontdaan door deze behandeling werd ik na de vierde bloeddialyse opgevangen door de Koreaanse kampcommandant, mijn moeder en de kamparts. Rillend van angst vertelde ik wat Japanse artsen met mij uitvoerden en ik vreesde spoedig door hen definitief gekeeld te zullen worden. Dezelfde nacht werden moeder, mijn broer en ik door de kampcommandant naar het Grogol-gesticht gebracht, waar hij aan het Nederlandse kamphoofd opdracht gaf mij administratief onvindbaar te maken.
«