Legaal verminkt

Privéklinieken zijn niet meer weg te denken uit onze moderne samenleving. Ze beloven schoonheid en een eeuwige jeugd. Voor veel mensen is dit een uitkomst. Zij ... » 

Privéklinieken zijn niet meer weg te denken uit onze moderne samenleving. Ze beloven schoonheid en een eeuwige jeugd. Voor veel mensen is dit een uitkomst. Zij zoeken er hun heil om gezicht, buik, borsten of billen te laten opknappen. Het resultaat mag er vaak wezen. Tv-programma's laten de succesvolle make-overs graag zien. De behandelaars, met mooie titels als esthetisch of cosmetisch chirurg, wrijven in hun handen met deze reclame voor hun werk.
Maar er vallen ook slachtoffers in de wereld van de kunstmatige schoonheid. Eén van hen ben ik. Mijn naam is Sylvia Veerman-van Wagensveld, een doodgewone vrouw uit Doetinchem. Ik liet me behandelen met rimpelvullers, om een eind te maken aan die boze frons in mijn voorhoofd. Door jarenlange hoofd- en aangezichtspijn keek ik altijd wat bozig, terwijl ik meestal gewoon vrolijk was.

De behandeling in 2001 pakte volkomen verkeerd uit. Ik viel in handen van een man in witte jas, eigenaar van een kliniek, die achteraf niet eens arts bleek te zijn. Opeens ben je dan verminkt. Slachtoffer van de cosmetische industrie. Je schaamt je voor jezelf en belandt in een sociaal isolement. Met deze verminking wilde en kon ik niet verder leven.
«