Laat een crisis niet nodig zijn

Binnen Europa overheerst de mening dat de Europese schuldencrisis verkeerd is aangepakt. Over de oplossing daarvan bestaat echter geen eenstemmigheid. De ene gr... » 

Binnen Europa overheerst de mening dat de Europese schuldencrisis verkeerd is aangepakt. Over de oplossing daarvan bestaat echter geen eenstemmigheid. De ene groep pleit voor verdere Europese integratie, zoals een minister van Financiën voor het eurogebied. Anderen vinden dat de integratie te ver is gegaan en willen deze juist verminderen. Brexit is van het laatste een extreem voorbeeld. Ook op andere terreinen, zoals de migratie- en klimaatproblematiek, bestaat overeenstemming over de noodzaak van fundamentele veranderingen. Tegelijk heerst er grote onenigheid over de aard van de te nemen maatregelen. Hoe kan men in een situatie met aanzienlijke meningsverschillen tot een goed besluit komen? Hiervoor is van belang te weten welke factoren ertoe kunnen leiden dat een goed idee wel of niet wordt uitgevoerd. In dit essay worden aan de hand van enkele gevallen de factoren behandeld die zorgen voor het aanvaarden of afwijzen van beleidsadviezen op economisch gebied. De belangrijkste twee zijn politieke wil of onwil en groepsdenken. Een open debat, waarvoor de auteur pleit, kan de negatieve invloed van deze factoren beperken en bijdragen aan de vorming van weloverwogen besluiten. Laat een crisis niet nodig zijn! Open staan voor andere meningen is in een tijd met veel nepnieuws noodzakelijk. Over de auteurProf.dr. Eelke de Jong is hoogleraar Internationale Economie aan de Radboud Universiteit te Nijmegen. Zijn onderzoek beweegt zich vooral op het terrein van de internationale monetaire en financiële economie. De laatste jaren richt hij zich vooral op de invloed van 'waarden en normen' op de werking van de economie. Zijn onderzoek wees cultuurverschillen tussen Frankrijk en Duitsland aan als mogelijke bron van conflicten over het Europese monetaire beleid. Om actuele economische ontwikkelingen ook voor een breed publiek toegankelijk te maken, schrijft hij regelmatig in verschillende dagbladen en op internet. Ook geeft hij hierover interviews voor radio en televisie. «