Kunst

<strong>Kunst</strong> moest je niet subsidiëren; in kunst moest je investeren. Toeristen, creatievelingen en vooral investeringen op ander gebied zouden dan va... » 

Kunst moest je niet subsidiëren; in kunst moest je investeren. Toeristen, creatievelingen en vooral investeringen op ander gebied zouden dan vanzelf volgen. Menige stad en regio had daar wel oren naar, om vervolgens te constateren dat die positieve effecten toch achterbleven bij de verwachtingen. Inmiddels, en zeker sinds het recente rapport van de WRR, is het instrumentele denken over kunst en kunstbeleid weer op zijn retour. Maar wat dan?In dit vierde essay over de grondslagen van het kunstbeleid verkent Thije Adams, bekend van onder meer KUNST MOET, OOK IN TIJDEN VAN CHOLERA een andere grondslag voor dat beleid.Thije Adams (1948) is voormalig topambtenaar op het Ministerie van WVC en OCW. Hij was er onder meer Directeur Algemeen Cultuurbeleid en Directeur Internationale Betrekkingen. Momenteel is hij werkzaam als zelfstandig adviseur en publicist op het snijvlak van kunst, cultuur en beleid. «