Behoort literatuur vandaag nog tot de legitieme cultuur? Is de band tussen boeken en gezag voorgoed doorbroken of is de literaire tekst de inzet geworden van me... » 

Behoort literatuur vandaag nog tot de legitieme cultuur? Is de band tussen boeken en gezag voorgoed doorbroken of is de literaire tekst de inzet geworden van media die anders inspelen op de behoefte van de massa? Hoe komt het dat sommige romans invloed blijven uitoefenen, waar anderen na enkele weken naar de ramsj of stapelplaats verhuizen? Kort en lang boekenplankleven biedt een antwoord op deze vragen en toont, aan de hand van denkers zoals William Marx, Bruno Latour en Bernard Lahire, dat print niet langer tot de algemeen gedeelde cultuur behoort. De esthetische, ideologische en politieke functie van literatuur heeft, na de opkomst van de populaire cultuur, een deel van haar impact verloren. Dit essay geeft aan dat film en nieuwe media het verlangen van een breed publiek in even sterke, zoniet sterkere mate inlossen, dat literatuur moeilijk een plaats verovert binnen de populaire cultuur en dat ze telkens een buitenstaander blijft in het kader van de opkomende cultuurindustrieën. Indien literatuur inderdaad een tijdverdrijf tussen andere dreigt te worden, dan en alleen dan zijn we op weg naar een samenleving die haar leden middelmatig maakt. Wat deze middelmaat maakt, heet dan ook steeds minder kunst of literatuur maar cultuur.

Over de auteur
Sabine Hillen is romaniste. Ze doceert literatuursociologie, kunsttheorie en literatuurkritiek aan de Universiteiten van Antwerpen en Namen. Van haar verschenen: Le roman monologue. Montherlant, auteur, narrateur, acteur (2002), Ecarts de la modernité. Le roman français de Sartre à Houellebecq (2007) en de bundel De Macht van de sirene. Kennis en verleiding in de moderniteit (2007). In 2008 werkt ze ook, in samenwerking met Tomorrow Book Studio, een scenario af aan de Jan Van Eyckacademie. «