goed boek. niet te geloven hoe het er in die tijd aan toe ging.

De proloog beschrijft het armoedige leven van de Stalinistische tijd in de jaren ’30. De lezer wordt ingewijd in een van de ijskoude hongerwinters in die periode door het volgen van een gruwelijk tafereel in een gewoon Oekraïens gezin.
Of en hoe deze scène zal passen in het verdere verhaal wordt pas veel later duidelijk. We nemen een tijdsprong naar het naoorlogse Sovjetregiem van 1953.
Leo is een veelbelovend officier in dienst van de Sovjet geheime dienst. Deze lucratieve baan heeft hij gekregen dankzij de heldenrol die hij in de Tweede Wereldoorlog speelde tegen de nazi bezetter. Lucratief is een betrekkelijk begrip, want de bevolking heeft het arm, en de elite ook, maar Leo hoeft niet in de rij te staan voor de bakker, kan een iets ruimere flat bewonen samen met zijn vrouw Raisa evenals zijn ouders. Als tegenprestatie moet hij altijd doen wat zijn superieuren zeggen en moet hij samen met zijn ondergeschikten jagen op mensen waarvan het regiem meent dat zij een gevaar vormen voor de staat. Tijdens een van die acties komt hij in aanraking met een onschuldige dierenarts die wordt gecriminaliseerd en gemarteld. Ook ondervindt hij de meedogenloze concurrentie van ondergeschikten die op zijn baan azen. Nadat Leo bij toeval wordt betrokken in een kindermoord ontstaat bij hem steeds meer het idee dat de staat het niet altijd bij het rechte eind heeft. Leo’s loyaliteit wordt aan de kaak gesteld en de macht probeert hem en zijn vrouw uit elkaar te spelen. Hij kan niets anders doen dan vluchten om het vege lijf te redden, maar steeds opnieuw komt hij in het spoor van nieuwe kindermoorden. Leo vermoedt dat een kille seriemoordenaar aan het werk is, maar de staat ontkent dat zoiets decadents als seriemoord kan voorkomen in de Sovjet-Unie. De karakters van Raisa en Vasili, Leo’s grootste concurrent, worden prachtig uitgediept. De plotlijnen komen in de slothoofdstukken in een sfeer van hoogspanning meesterlijk bij elkaar.
De auteur baseerde deze ijzingwekkende thriller op de waargebeurde geschiedenis van de seriemoordenaar Andrei Tsjikatilo.
Kind 44 is een fenomenaal werk dat het genre van thriller ontstijgt vanwege de zeer indringend en pakkend beschreven historische achtergrond.

Heel spannend, laat je niet meer los als je eenmaal aan het lezen bent.

Een geweldig boek, waarbij de schrijver de "Koude armtierige Sovjet-KGB" sfeer goed weet neer te zetten. Vanaf de eerste letter verkocht. Ook de correcte beschrijving van de geschiedenis is indrukwekkend. Goede schrijfstijl.

Beetje teveel hak op de tak, wel knap geschreven. Gebeuren teveel toevalligheden.

Het verhaal speelt zich af tijdens het Stalin regime in 1953. Het is onvoorstelbaar wat de mensen in de Sovjet-Unie in die tijd moesten doorstaan. Armoede en vooral angst. Angst om niet verraden te worden door iemand die vond dat jij iets deed wat niet kon. Iets heel simpels kon al aanleiding geven tot vervolging. Als je eenmaal was aangemerkt als verdachte, dan ging je een onzekere toekomst tegemoet (werkkamp of je werd vermoord).
Tegen deze achtergrond wordt het verhaal verteld van Leo Demidov. Leo is een hooggeplaatst figuur van de MGB (de voorloper van de KGB). Hij twijfelt op een bepaald moment over zijn trouw aan de leiders van zijn land. Als hij wordt gedegradeerd en overgeplaatst wordt vanuit Moskou naar Voualsk, stuit hij op het spoor van een kinder-seriemoordenaar. Hij is vastbesloten de moordenaar te vinden. Aanleiding hiervoor is het feit dat hij een kindermoord in Moskou afdeed als een ongeluk. Zijn vrouw Raisa, die ooit met hem is getrouwd uit angst, blijkt een trouwe bondgenoot. Ze groeien in het boek weer naar elkaar toe. Om niet teveel te verraden over het feitelijke verhaal wil ik alleen nog vertellen dat het boek realistisch is geschreven en dat de schrijver op een aparte manier mensen met elkaar laat praten. Hij plaatst gesprekken cursief, voorafgegaan door een platliggend streepje. Hoewel dit de eerste pagina even wennen is, pas je als lezer jezelf snel aan. Het is niet storend en eigenlijk wel heel duidelijk.
De sfeer in het boek beschrijft zeer goed de beklemming van de armoede en de onvoorstelbare sfeer van intimidatie en onderling wantrouwen tijdens het Stalinistische regime. Knap zoals de schrijver dat weet te schetsen. De titel van het verhaal wordt tijdens het boek duidelijk.
Ik heb genoten van Kind 44 en kon het niet weg leggen. Ga beginnen in Kolyma.

Het verhaal speelt zich af tijdens het Stalin regime in 1953. Het is onvoorstelbaar wat de mensen in de Sovjet-Unie in die tijd moesten doorstaan. Armoede en vooral angst. Angst om niet verraden te worden door iemand die vond dat jij iets deed wat niet kon. Iets heel simpels kon al aanleiding geven tot vervolging. Als je eenmaal was aangemerkt als verdachte, dan ging je een onzekere toekomst tegemoet (werkkamp of je werd vermoord).
Tegen deze achtergrond wordt het verhaal verteld van Leo Demidov. Leo is een hooggeplaatst figuur van de MGB (de voorloper van de KGB). Hij twijfelt op een bepaald moment over zijn trouw aan de leiders van zijn land. Als hij wordt gedegradeerd en overgeplaatst wordt vanuit Moskou naar Voualsk, stuit hij op het spoor van een kinder-seriemoordenaar. Hij is vastbesloten de moordenaar te vinden. Aanleiding hiervoor is het feit dat hij een kindermoord in Moskou afdeed als een ongeluk. Zijn vrouw Raisa, die ooit met hem is getrouwd uit angst, blijkt een trouwe bondgenoot. Ze groeien in het boek weer naar elkaar toe. Om niet teveel te verraden over het feitelijke verhaal wil ik alleen nog vertellen dat het boek realistisch is geschreven en dat de schrijver op een aparte manier mensen met elkaar laat praten. Hij plaatst gesprekken cursief, voorafgegaan door een platliggend streepje. Hoewel dit de eerste pagina even wennen is, pas je als lezer jezelf snel aan. Het is niet storend en eigenlijk wel heel duidelijk.
De sfeer in het boek beschrijft zeer goed de beklemming van de armoede en de onvoorstelbare sfeer van intimidatie en onderling wantrouwen tijdens het Stalinistische regime. Knap zoals de schrijver dat weet te schetsen. De titel van het verhaal wordt tijdens het boek duidelijk.
Ik heb genoten van Kind 44 en kon het niet weg leggen. Ga beginnen in Kolyma.

Een verschrikkelijk verhaal. Hoe mensen tot dergelijke daden kunnen komen is in onze maatschappij onvoorstelbaar. Maar jaren geleden, in het IJzeren Gordijntijdperk, zou ik me zulke situaties kunnen indenken.

Ontzettend spannend boek. De sfeer raakt je, Af en toe moest ik het boek even wegleggen omdat ik er een beetje triest van werd. Wat een afschuwlijke periode. Maar ik ga zeker Kolyma lezen

Ontzettend spannend boek. De sfeer raakt je, Af en toe moest ik het boek even wegleggen omdat ik er een beetje triest van werd. Wat een afschuwlijke periode. Maar ik ga zeker Kolyma lezen