Je weet het maar nooit

Lieve dagboek. Het is acht maanden geleden sinds ik voor het laats in dit dagboek heb geschreven. Ook is het acht maanden geleden sinds het ongeluk op de brug, ... » 

Lieve dagboek. Het is acht maanden geleden sinds ik voor het laats in dit dagboek heb geschreven. Ook is het acht maanden geleden sinds het ongeluk op de brug, toen Elena dood ging. Ik herinner mij die dag alsof het gisteren was. Ik had Matt gered, omdat Elena dat wilde. Ik vraag mijzelf elke dag af of dat de juiste beslissing was. Had ik egoïstisch moeten zijn, net als mijn broer Damon? Had ik niet naar Elena moeten luisteren? Matt dood laten gaan zodat ik bij Elena kon zijn? Nee. Ik doe altijd wat Elena wilt. En dit is wat Elena wou. Ik mis haar. Ik mis haar geur, haar aanraking. Ik mis het geluid van haar hart en het geluid van haar ademhaling. Elena was het enigste waardoor ik mij nog een beetje mens voelde. Sinds die dag heb ik niet meer met Damon gepraat. Hij verdween het moment dat hij hoorde dat Elena dood was. Hij zei dat hij het mij nooit zal vergeven. Ik kan het hem niet verwijten. Voor Damon, was ook Elena zijn grootste liefde. «