In het onweerstaanbaar uitdijende en vooral absurde universum van de verschillende Donjon-reeksen - zoals daar nu zijn: Ochtendgloren, Avondschemer, Zenit, Para... » 

In het onweerstaanbaar uitdijende en vooral absurde universum van de verschillende Donjon-reeksen - zoals daar nu zijn: Ochtendgloren, Avondschemer, Zenit, Parade - wordt in Donjon Monsters per album de schijnwerper gericht op een bijpersonage in het Donjon-epos.
In de herberg waar Jan-Jan (de Boeman) stamgast is, gaan de zaken niet goed. De oorzaak is nogal ingewikkeld en komt ongeveer hierop neer: een herberg waar je klanten opeet zonder klanten om op te eten, is een herberg waar je je niet overeet. En zo is het maar net.
Gaandeweg deze horeca-problematiek dreigt elders een gesprek tussen Willem van Dattum en Gordel over het al dan niet trekken van Het Zwaard van het Lot uit te lopen op een juridisch conflict. Een geheugensteun: Het Zwaard van het Lot mag alleen worden getrokken met blote vingers en blote handen, door een persoon die drie heldendaden heeft verricht. Is het toeval dat uitgerekend dit tweetal op weg gaat naar de herberg? Dat belooft wat...
'IK kan het niet simpeler zeggen dan dat ik als schrijver jaloers ben op de Donjonse eenvoud, de Donjonse rijkheid en de Donjonse humor. Door de knie diep buigen.' - Ronald Giphart «