<strong>Inleidingen in de lacaniaanse psychoanalyse</strong> wil een inzicht bieden in het denken van Lacan, een denken dat steeds door zijn praktijk werd geïns... » 

Inleidingen in de lacaniaanse psychoanalyse wil een inzicht bieden in het denken van Lacan, een denken dat steeds door zijn praktijk werd geïnspireerd. Het boek werd circulair geschreven, net zoals een psychanalyse verloopt. Het behandelt concepten zoals het symptoom, de interpretatie, de structurele kliniek en de borromeïsche kliniek. Naast de drie dimensies die Lacan heeft onderscheiden (het imaginaire, het symbolische en het reële) komen ook de vrouwelijke genieting, de alledaagse psychose en de henologie aan bod.

De Lacan van de taal is intussen in psy-middens vertrouwd geworden. De Lacan van de genieting en het reële, de laatste Lacan, wordt in dit boek uitvoerig geïntroduceerd. Deze laatste Lacan is van fundamenteel belang voor onze actuele praktijken. Deze praktijken worden niet meer door de Naam-van-de-Vader geschraagd. Zoals Jacques-Alain Miller en Eric Laurent twee decennia geleden al aantoonden, zijn de objecten op de plaats van de autoriteiten en andere symbolische waarden gekomen. In onze samenleving heerst het genieten.

Het boek besluit met enkele concrete gevalsstudies waar de singuliere logica van de casus wordt geïllustreerd. De auteur wedt erop dat dit de toekomst zal worden van onze praktijken.

Dit geschrift is een naslagwerk voor psychologen, creatief therapeuten en iedereen die voor zichzelf en analysanten licht wil brengen in de duisternis. Uiteindelijk blijft elke analyticus een analysant.
«