De auteur van dit boek, de heilige Lucas de Belijder (zijn wereldlijke naam was Valentin Yasenetsky-Voyno), is een Russische heilige uit de twintigste eeuw. Hij... » 

De auteur van dit boek, de heilige Lucas de Belijder (zijn wereldlijke naam was Valentin Yasenetsky-Voyno), is een Russische heilige uit de twintigste eeuw. Hij werd geboren op 27 april 1877 te Kertj, Krim en is ontslapen in de Heer op 11 juni 1961 te Simferopol, Krim. In november 1995 heilig verklaard door de Oekrainse Orthodoxe Kerk, in augustus 2000 eveneens door de Russisch -Orthodoxe Kerk. Hij stamt van een Witrussisch-Pools verarmd prinsengeslacht, en hij was aartsbisschop van de Russisch-Orthodoxe Kerk en tegelijkertijd prominent arts, chirurg, uitvinder, wetenschapper, schrijver en kunstschilder. De titel van dit boek is een citaat uit een brief van de heilige Lucas aan zijn oudste zoon Mikhail. De volledige zin klinkt als volgt: "ik begon het lijden lief te hebben, die zo verbazingwekkend de ziel zuivert." Tijdens de zware beproevingen van de Russische kerk, toen de communisten in het land aan de macht waren gekomen en zich bezig hielden met een planmatige genocide van de geestelijken, vroeg Innocenty, Bisschop van Tashkent, hem om priester te worden. Hij willigde dit verzoek in en ontving de priesterwijding, waarbij de bisschop zijn toekomstige missie omschreef in de woorden van de heilige Apostel Paulus: "Uw werk is niet te dopen, maar om het evangelie te verkondigen." (1Cor 1:17) In de loop der jaren, na het overlijden van zijn beminde vrouw, legde hij de monastieke geloften af en werd vernoemd naar de heilige Evangelist Lucas; daarna werd hij tot bisschop gewijd. Na vele vervolgingen door de Sovjet autoriteiten en veroordelingen op valse gronden (o.a. door de geheime politie ontlokte valse getuigenissen van sommige collega's, leerlingen en vrienden, maar ook gewone valse aangiftes ) en een verbanning voor vele jaren naar Siberië, boven de poolcirkel, werd hij uiteindelijk vrijgelaten en hij eindigde zijn dagen als aartsbisschop van Simferopol en Krim. Bij alle beproevingen bleef hij zijn Russisch-Orthodoxe geloof en zijn principes trouw, en zette zijn werk als arts en wetenschapper voort, ondanks de blindheid die hem de laatste jaren van zijn leven trof. «