'Ik huil in bed met het licht nog aan. Gewoon, omdat ik het goed kan en omdat het gezond is de emoties te laten stromen. Ik begin met de techniek, puur fysiek, ... » 

'Ik huil in bed met het licht nog aan. Gewoon, omdat ik het goed kan en omdat het gezond is de emoties te laten stromen. Ik begin met de techniek, puur fysiek, maar dan komt het op gang en gaat het vanzelf. Ik huil omdat het me ontroert hoe goed ik kan huilen. Ik zie het in de spiegel die tegenover het bed hangt, of nee, hij hangt er niet echt tegenover, natuurlijk niet, het is de passpiegel in de deur van de kast die een stukje openstaat, zodat ik mijzelf er net in kan zien liggen. God, wat kan ik mooi huilen. Niet te groot, niet te klein, niet te huilerig, niet te veel vanbinnen, precies goed.'(p. 18-19)Haye van der Heyden is scenarist, regisseur en acteur en kent de wereld van theater, televisie en film als geen ander. Hij schreef o.a. In De Vlaamsche Pot, Diamant, Kinderen Geen Bezwaar, Bloedverwanten en Divorce, stond aan de wieg van theatergezelschappen Purper en Mussen & Zwanen en acteerde in Binnenlandse Zaken en Laat Maar Zitten. Als regisseur werkte hij onder meer met Adèle Bloemendaal en Ramses Shaffy. In IK! schetst hij een hilarisch beeld van de egomanische diva die in bijna iedere acteur schuilgaat. «