Ondergangsprofeten zijn er altijd wel geweest, maar met het begin van de twintigste eeuw leek het aantal cultuurpessimisten sterk toe te nemen, met denkers als ... » 

Ondergangsprofeten zijn er altijd wel geweest, maar met het begin van de twintigste eeuw leek het aantal cultuurpessimisten sterk toe te nemen, met denkers als Ortega y Gasset, Julien Benda, Johan Huizinga en natuurlijk Oswald Spengler met zijn kolossale studie 'Der Untergang des Abendlandes'. De dreigende titel van dit boek verwoordde voor velen een diep gevoel van onbehagen met de Westerse cultuur.


Sinds het boek van Spengler in 1918 zijn er veel werken verschenen die in meer of minder mate uiting geven aan het onbehagen met de eigen tijd. Ook in de eerste jaren van de eenentwintigste eeuw laten verontruste schrijvers, onheilsprofeten, en doemdenkers luid van zich horen. In 'Honderd jaar avondland' vat Dirk van der Werf een groot aantal teksten in korte stukjes samen en voorziet hen van commentaar. Een persoonlijke, helder geschreven leeswijzer bij honderd jaar cultuurkritische teksten.

Dirk van de Werf is econoom en econometrist, gepromoveerd aan de Universiteit van Amsterdam. Hij was werkzaam bij het Centraal Planbureau, de Ministeries van Economische en van Sociale Zaken, het Openbaar Lichaam Rijnmond, de Europese Commissie in Brussel en de OECD in Parijs, later als onafhankelijk consultant op diverse projecten van sociaal-politieke aard in binnen- en buitenland. Van zijn hand verschenen o.a.: 'Crisis en maatschappelijke keuze' (1983) en 'The Social Face of the Euro' (2003).
«