Supportersgeweld rondom betaald voetbal bezorgt politiek en samenleving al jaren hoofdbrekens. In de achterliggende jaren hebben de meest betrokken partijen - b... » 

Supportersgeweld rondom betaald voetbal bezorgt politiek en samenleving al jaren hoofdbrekens. In de achterliggende jaren hebben de meest betrokken partijen - bestuur, politie en betaaldvoetbalorganisaties - elkaar gevonden en met vallen en opstaan een aanpak ontwikkeld die lijkt te werken. Maar sluitend is die niet en voortdurende aandacht blijft geboden. Deze studie brengt overzichtelijk en scherp de gehele gelegenheidsstructuur voor voetbalgeweld in kaart. Dat gebeurt vanuit drie perspectieven: het controleperpectief dat maatregelen centraal stelt die tot doel hebben de fysieke mogelijkheden tot geweld te beperken en de pakkans te verhogen; het relatieperspectief dat de voordelen van goede relaties met fanatieke supporters benadrukt; en het "tegendraadse" supportersperspectief, dat de oorzaken van geweld óók zoekt bij tekortkomingen in de veiligheidsorganisatie. Tot de laatste horen een incorrecte bejegening van supporters door bijvoorbeeld de politie, sloppy management of wangedrag van spelers of trainers. Het resultaat is een samenhangend model waarmee de risico's van wedstrijden en van supportersgroepen scherp in kaart gebracht kunnen worden. Het reikt bruikbare handvatten aan om de veiligheidssituatie in en rondom stadions en clubs systematisch door te lichten en te verbeteren. Daarmee krijgen de belangrijkste actoren troeven in handen om de inzet van politie en ander veiligheidspersoneel beter in te schatten en af te stemmen op de feitelijke risicosituatie. Zo kan mogelijk geld worden bespaard en biedt het model ook houvast om tegemoet te komen aan redelijke wensen van fanatieke supporters. Dit is de keerzijde van een eenzijdige, harde en gerichte aanpak van riskante situaties en van gewelddadige of agressieve hooligans. «