In het begin van de twintigste eeuw was Curaçao een Nederlandse kolonie. Nederlanders vestigden zich er voor kortere of langere tijd. Menigeen deed verslag van ... » 

In het begin van de twintigste eeuw was Curaçao een Nederlandse kolonie. Nederlanders vestigden zich er voor kortere of langere tijd. Menigeen deed verslag van het verblijf op het tropische eiland in de West in brieven en sommigen hielden een dagboek bij. Gelukkig zijn een paar van dergelijke documenten bewaard gebleven. In dit boek laat Peter Frederiks zes passanten in de jaren 1910-1930 aan het woord, twee echtparen en twee religieuzen, een zuster en een pater. Van het ene echtpaar was de man uitgezonden voor de opbouw van de kort tevoren begonnen olieraffinaderij. Van het andere echtpaar was de man rechter bij het Hof van Justitie van de zes Antilliaanse eilanden in de Caraïbische zee waaruit de Kolonie Curaçao bestond. Dit gemengde gezelschap biedt een gevarieerd beeld van het leven van Nederlanders, hun onderlinge omgang, hun verhouding tot de bewoners en hun taal, het Papiamento, en de lokale cultuur. En ze schreven aan de achterblijvers hoe ze zich hielden in het tropische klimaat met felle zon, soms grote droogtes en heftige passaatwinden. «