‘Mijn man overleed op 39-jarige leeftijd aan een hartaanval en liet mijachter met drie kleine kinderen onder de vijf jaar. Veel tijd om mijn verdriette verwerke... » 

‘Mijn man overleed op 39-jarige leeftijd aan een hartaanval en liet mijachter met drie kleine kinderen onder de vijf jaar. Veel tijd om mijn verdriette verwerken kreeg ik niet, want anderhalf jaar later overleed mijnjongste zoontje, drie jaar oud, door verdrinking. Het was alsof iemand mijhardhandig terugduwde in die diepe put, waaruit ik nog maar net omhoogwas geklommen. Nu leek die put nog dieper en donkerder geworden.Toch is het me gelukt eruit te komen en ik heb een nieuwe liefde inmijn leven gevonden, die mijn kinderen als hun vader beschouwden. Wezijn getrouwd, maar nog geen twee jaar later overleed ook hij aan eenhartaanval.’Dit is het verhaal van Mirella. Toeval? Het lot? Domme pech? Het kaniedereen overkomen. De vraag is hoe je ermee omgaat. Waar haal je dekracht vandaan als alle zekerheden onder je weggeslagen worden? Wathoudt je op de been en wat maakt het leven de moeite waard?Het was zo stil in mij is aan de ene kant een biografie en aan de anderekant een fotoboek. Dit verhaal is uniek, maar ook universeel. Het is maareen van de vele versies van rouw die er bestaan. «