Het tegenovergestelde van heimwee

Adriaan Jaeggi<br/><strong>Het tegenovergestelde van heimwee</strong><br/>Verzamelde gedichten<br/><br/>Om met de woorden van de inleider te spreken, was Adriaa... » 

Adriaan Jaeggi
Het tegenovergestelde van heimwee
Verzamelde gedichten

Om met de woorden van de inleider te spreken, was Adriaan Jaeggi 'meer nog dan schrijver, meer nog dan schuiftrompetfetisjist en meer nog dan rŸcksichtslos recensent, een dichter. Al deed hij bij voortduring zijn best om niet te veel op een dichter te lijken. Zo dronk hij nooit wijn uit pakken, bewoonde hij een fatsoenlijk huis en zette hij nooit midden in een gesprek zo'n blik in het niets op, om vervolgens uit zijn binnen_zak een notitieblokje op te vissen en een voor geen hond te begrijpen overdenking op te noteren.'
Jaeggi publiceerde drie dichtbundels: Cowboys hebben het maar makkelijk, Sorry dat ik het paard en de hond heb doodgeschoten en Het is hier altijd laat van licht. Tijdens de laatste maanden van zijn leven schreef hij vele gedichten, waarin de lichtvoetigheid van zijn eerdere werk plaatsmaakte voor zwaarte. Het zijn misschien wel de beste gedichten die hij ooit schreef. Ze zijn nu samen met zijn eerdere werk in ŽŽn band verzameld.

Lief dat je het vraagt, lief dat je het vraagt
laten we de formaliteiten maar even achterwege laten.
De maand ligt achter ons.
De wind houdt aan.
De dag is nauwelijks half om en nu al
blijkt hier van alles zoek.

Adriaan Jaeggi (1963–2008)
was schrijver, dichter, columnist,
recensent en muzikant.

Met een
inleiding van
Erik Jan Harmens
«