Niemand is verplicht aan zijn eigen veroordeling mee te werken., zo luidt de gangbare uitleg van het nemo-teneturbeginsel, een van de fundamentele beginselen va... » 

Niemand is verplicht aan zijn eigen veroordeling mee te werken., zo luidt de gangbare uitleg van het nemo-teneturbeginsel, een van de fundamentele beginselen van de Nederlandse strafrechtspleging. Het fundamentele belang ten spijt, blijven inhoud en reikwijdte van nemo tenetur onduidelijk. De auteur constateert dat de nemo tenetur omringende onduidelijkheid samenhangt met hoe het beginsel in het strafrechtelijke debat wordt gebruikt. In de eerste plaats bestaat er discrepantie tussen het ruime potentiële bereik dat het beginsel in de doctrine wordt toegedacht, en het beperktere bereik dat het beginsel in de rechts- en wetgevingspraktijk kent. Ten tweede wordt nemo tenetur vaak niet nader uitgelegd of geconcretiseerd.Wetgever, rechter en doctrine hanteren het als retorisch middel dat in rechtsbeschermingsdiscussies in verschillende situaties en in verschillende betekenisse wordt gebruikt. Het gebruik van nemo tenetur als ideaal en als retorisch middel, lijkt een negatieve invloed te hebben op het strafrechtelijke debat. In dit onderzoek wordt dan ook ingegaan op de vraag naar de meerwaarde van het gebruik van het nemo-teneturbeginsel in dat debat. Tevens wordt besproken op welke wijze het nemo-teneturbeginsel potentieel wél een meerwaarde zou kunnen hebben. «