Een schitterend liefdesverhaal tegen de achtergrond van de woeste Schotse hooglanden. Imogen was pas zes toen zij getuige was van het gruwelijke ongeluk waarbij haar grotere broer omkwam. Zijn vriendje Connla werd destijds door de politie verhoord, maar de toedracht is altijd onduidelijk gebleven. Dertig jaar later woont Imogen in Schotland waar zij lesgeeft en schildert. Ze is hartstochtelijk begaan met het behoud van de natuur en kan beter met dieren overweg dan met mensen. Die immers zien de natuur vaak als een vijand, zoals de adelaars die het op de zalm in de beken hebben voorzien en het zeldzame zwarte luipaard waarvan wordt gezegd dat hij in de Hooglanden rondwaart en vee doodt. Dat zwarte luipaard is ook de reden dat de Amerikaanse natuurfotograaf Connla naar Schotland afreist. Zo komen Imogen en Connla elkaar dertig jaar later weer tegen - en worden oude wonden opengereten.
Imogen en Connla zijn twee levensechte mensen, volwassen personages - ieder met zijn eigen verwachtingen en angsten, trauma's en hoop.
Een prachtig boek en de reden dat ik alles van deze schrijver wil lezen!