Het Koninkrijk der Nederlanden kent sinds 1954 een gezamenlijke ruimte van vrijheid, veiligheid en recht. Aanvankelijk bestond die vooral op papier; zij kwam la... » 

Het Koninkrijk der Nederlanden kent sinds 1954 een gezamenlijke ruimte van vrijheid, veiligheid en recht. Aanvankelijk bestond die vooral op papier; zij kwam lange tijd noch juridisch, noch feitelijk tot ontwikkeling. Door de sterke verruiming van de onderlinge contacten begon vanaf ongeveer 1990 de behoefte te groeien om een einde te maken aan het vrijwel ontbreken van regels omtrent de strafprocessuele relaties tussen de delen van het Koninkrijk. Waar het internationale rechtshulprecht is gebaseerd op een steeds groter aantal verdragen, en binnen de EU ook op supranationale regelgeving, moet het Koninkrijk het doen met slechts twee artikelen in het Statuut en enkele onderlinge regelingen, die echter alleen betrekking hebben op de overdracht van de tenuitvoerlegging van vrijheidsbeneming. In dit boek wordt, vooral aan de hand van de beschikbare rechtspraak, een kritische beschrijving gegeven van de huidige praktijk en worden voorstellen gedaan om die te verbeteren.Antilliaanse rechtenstudenten en advocaten werkzaam op het terrein van het interregionale strafrecht in het Caribisch gebied. «