Toen er vanaf het begin van deze eeuw meer en meer Nederlandse vrouwen naar Indië vertrokken, veranderde het leven van een groot deel van de Europeanen in deze ... » 

Toen er vanaf het begin van deze eeuw meer en meer Nederlandse vrouwen naar Indië vertrokken, veranderde het leven van een groot deel van de Europeanen in deze kolonie. Het was de `beschavingsopdracht' van deze `totok' vrouwen om Indië Hollandser te maken, wat zichtbaar werd in de inrichting van huizen, in kleding, voedsel en de opvoeding van de kinderen.

Oet Schulte Nordholt-Zielhuis (1910-1996) was zo'n vrouw. Net als vele van haar lotgenoten onderhield zij nauwe banden met de familie thuis door middel van een intensieve correspondentie. Bij andere families is die correspondentie vrijwel steeds verloren gegaan. Van Oet echter resteert een vrijwel complete serie van 156 brieven, geschreven in een verrassend open en directe stijl, waarin zij verslag doet van haar leven als jonge echtgenote van een ambtenaar van het Binnenlands Bestuur in de bewogen periode 1937-1947.

De brieven geven, door hun ontwapenende, levendige verteltrant, een belangrijke aanvulling op de `officiële' documenten van de geschiedschrijving van Nederlands Indië. Wat betekent het om in Indië een Europees huishouden te voeren? Aan het woord is een sterke vrouw die in de loop van haar leven in Indië steeds beter leert te improviseren en te organiseren. `Grote gebeurtenissen', zoals de Japanse bezetting, de internering maar ook het huwelijk van prins Bernhard en prinses Juliana, worden afgewisseld met informatie over wat de Sultan serveerde bij een avondje bridgen, of over de tochten die Oet maakte door de kampongs tijdens een tournee van haar man.
Dit boek vormt een indringend portret van een wereld die steeds verder weg komt te liggen. «