Virginia Woolf was ondanks haar psychiatrische aandoening bijzonder produktief. Haar leven lang, te beginnen in 1895, na de dood van haar moeder, vocht ze tegen... » 

Virginia Woolf was ondanks haar psychiatrische aandoening bijzonder produktief. Haar leven lang, te beginnen in 1895, na de dood van haar moeder, vocht ze tegen levensbedreigende depressies die jaren konden aanhouden en soms tot een psychotische decompensatie leidden: ze hoorde stemmen, was te angstig om te eten en verdroeg niemand om zich heen. Haar man Leonard Woolf waakte gedurende bijna dertig jaar over haar, tot aan haar dood in 1941. Hij beschermde haar tegen de manie die zich na de depressie aandiende en twijfelde niet aan de diagnose: een gemengd manisch depressieve stoornis. Het cahier Virginia Woolf bevat vooral zijn (machteloze) getuigenissen. «