‘Ik hef mijn glas op en proost met mijn oudste zoon. Boven slapen zijn zwangere vrouw en zijn dochter. Buiten is de maartnacht koud en helder. “Op het leven!” z... » 

‘Ik hef mijn glas op en proost met mijn oudste zoon. Boven slapen zijn zwangere vrouw en zijn dochter. Buiten is de maartnacht koud en helder. “Op het leven!” zeg ik wanneer de glazen tegen elkaar klinken met een breekbaar en mooi geluid. Mijn moeder zegt iets tegen de hond. Dan gaat de telefoon. We nemen niet op. Wie zou ons zo laat op een zaterdagavond kunnen bellen?’

In maart 2015 overlijdt Naja Marie Aidts een na oudste zoon Carl op 25-jarige leeftijd door een tragisch ongeluk. Het boek van Carl beschrijft het eerste jaar na dat verschrikkelijke telefoontje tot de schok van zijn dood langzaam wordt gedempt. Het is zowel een nuchter verslag van hoe het is om te leven na het verlies van een kind – het laat zien hoe verdriet je relatie met de werkelijkheid, je geliefden en de tijd verandert – als een poëtisch boek over verlies en liefde. Het boek van Carl is hartverscheurend mooi. «