Helaas heb ik wat te vertellen

Roos Jelier is begin twintig en heeft al anderhalf jaar last van hevige, haast onverdraaglijke jeuk en overvloedig zweten. Na maanden van het kastje naar de muu... » 

Roos Jelier is begin twintig en heeft al anderhalf jaar last van hevige, haast onverdraaglijke jeuk en overvloedig zweten. Na maanden van het kastje naar de muur te zijn gestuurd, komt de diagnose: de ziekte van Hodgkin, ofwel lymfklierkanker. Er volgt een spannende, veelbewogen tijd waarin Roos een lange reeks chemo"s moet ondergaan en haar leven volledig in het teken van de ziekte komt te staan. Al moet ze haast dagelijks door vele pieken en dalen, ze geeft niet op en blijft plannen maken voor de toekomst. Als Roos na twaalf chemobehandelingen beter wordt verklaard, wacht een volgende uitdaging: door alle behandelingen is haar lichaam vervroegd in de overgang gekomen. Maar dan gebeurt er een wonder: nog geen jaar na de behandelingen is Roos tegen alle verwachtingen in zwanger. Helaas heb ik wat te vertellen is haar verhaal: het ontroerende en inspirerende verhaal van een onverbeterlijke optimist.

«