Op 11 mei 2006 werden Oulematou N'Douye en de kleine Luna in koelen bloede vermoord. De families van de dader, van de zwaar gekwetste Songul Koç, van N'Douye en... » 

Op 11 mei 2006 werden Oulematou N'Douye en de kleine Luna in koelen bloede vermoord. De families van de dader, van de zwaar gekwetste Songul Koç, van N'Douye en de familie van Luna werden door een ontspoorde jongen levenslang gekwetst. Wat die dag gebeurde was zo onaanvaardbaar dat het een breed maatschappelijk discours op de gang bracht. Simpele analyses van dit complex gegeven hadden kunnen leiden tot manipulatie en politiek misbruik. Maar dat gebeurde niet. Door haar vragen, emoties en overpeinzingen neer te schrijven, tracht Suzanne Van Well, Luna's oma, de pijn en de afschuw te plaatsen. Want feiten en daden in een brede context zetten helpt. En relativeren verzacht woede en pijn.

In Hans lezen we het dagboek van Suzanne Van Well, haar nooit verzonden brieven aan Hans Van Themsche en een dialoog met de maatschappij.

'Wat ik nu zeg, zeg ik al mijn hele leven, al krijgt het nu een veel grotere weerklank. We zijn allemaal egocentrische wezens, luisteren meestal in functie van onszelf. Als je luistert in functie van de andere, sta je in twee kampen en worden problemen oplosbaar. Tot mijn grote ontgoocheling moet ik besluiten dat Hans Van Themsche niet kan inzien wat hij gedaan heeft, daarvoor mist hij de empathie.'

Suzanne Van Well (1939) studeerde scenografie en psychologie. Ze is filmcostumière en docente communicatietechnieken. Door het weekblad Knack werd ze in 2007 uitgeroepen tot vrouw van het jaar. «