‘Ik wil je dat toch maar vertellen. Op haar verzoek is jouw voornaam in het geboorteregister gewijzigd…’‘Mijn voornaam?’ vraagt Hank. ‘Waarom!?’‘Ach, zo veel ve... » 

‘Ik wil je dat toch maar vertellen. Op haar verzoek is jouw voornaam in het geboorteregister gewijzigd…’‘Mijn voornaam?’ vraagt Hank. ‘Waarom!?’‘Ach, zo veel verschil is er niet. Het is gewoon jouw naam maar dan in een andere taal…’‘Het lijkt alsof ik achteruit leef,’ zegt Heinrich, ‘misschien omdat de momenten uit mijn jeugd nu zo helder zijn. Mijn moeder was mijn onderwijzeres, ik hoor het stampen met de aanwijsstok en haar duidelijke stem. Ik zie haar nu voor me en “toen” wordt steeds preciezer…’Hank & Heinrich is een ontroerende roman over herinneren en vergeten. Over het romantiseren en verdringen van het verleden en de uiteindelijke confrontatie met ons noodlot. «