Bij vijftien tot veertig procent van de patiënten met een psychische stoornis kan met de huidige diagnostische middelen de diagnose 'borderline persoonlijkheids... » 

Bij vijftien tot veertig procent van de patiënten met een psychische stoornis kan met de huidige diagnostische middelen de diagnose 'borderline persoonlijkheidsstoornis' worden gesteld; dit percentage geldt zowel voor de ambulante als klinische settings. Onder invloed van de DSM-III heeft de beschrijvende classificatie van de borderline patiënt aan betekenis gewonnen. De wijze waarop deze patiënten behandeld worden loopt echter van oudsher zeer uiteen: in de psychoanalitische readitie hebben zich verschillende opvattingen ontwikkeld over de meest geschikte behandeling. De laatste jaren is de aandacht, ook in Nederland, meer gericht op de expressieve psychotherapie. Nog vaker is er sprake van een combinatie van verschillende therapievormen, al dan niet expressief, al dan niet steunend. Dit handboek geeft een helder overzicht van de wijze waarop de borderline persoonlijkheidsstoornis in Nederland behandeld wordt. Het blijkt dat clinici de internationaal geaccepteerde diagnostische aanpak overnemen. Afhankelijk van de psychotherapeutische oriëntatie en de setting wordt de behandeling vormgegeven. De kern van het boek gestaat uit een uitgebreide serie behandelingsverslagen, geschreven door praktizerend behandelaars. Elk verslag is afkomstig uit een karakteristieke setting. Het boek wordt gecomplementeerd met hoofdstukken over epidemiologie en diagnostiek, over gezinsachtergrond en over onderzoek naar behandeling. «