De afgelopen 30 jaar zijn veel (intramurale) voorzieningen voor ouderen verdwenen. De bejaarden- en verzorgingshuizen bestaan niet meer en de voordeur van het v... » 

De afgelopen 30 jaar zijn veel (intramurale) voorzieningen voor ouderen verdwenen. De bejaarden- en verzorgingshuizen bestaan niet meer en de voordeur van het verpleeghuis is nog net niet dichtgetimmerd. De indicatiecriteria om opgenomen te worden zijn zo streng, dat je pas 7 tot 9 maanden voor je dood toegelaten wordt tot het verpleeghuis.Het opheffen van de genoemde voorzieningen heeft geen gelijke tred gehouden met de ontwikkeling van nieuwe maatschappelijke structuren die het langer thuis blijven wonen mogelijk maken. Er is een kloof ontstaan en daarin bevinden zich mensen. Te zelfredzaam voor een verblijf in het verpleeghuis, maar te kwetsbaar voor zelfstandig thuis wonen.Hoewel onze overheid het langer thuis blijven wonen van ouderen sterk promoot, ook als die zorgafhankelijk zijn geworden, wordt van rijkswege onvoldoende aangegeven hoe dat langer thuis wonen gerealiseerd moet worden. Er zijn nog nauwelijks methoden ontwikkeld die het langer thuis blijven wonen mogelijk maken. Dit veroorzaakt veel spanning in het ouderenlandschap.De auteur beschrijft in dit boek allereerst de problemen waar we in Nederland mee zitten op het terrein van de vergrijzing en ouderenzorg. Aan de orde komen zaken als: het grote aantal babyboomers van na de Tweede Wereldoorlog die nu de grijze zone binnenstormen, het feit dat we steeds ouder worden en dus langer met allerlei fysieke ongemakken blijven leven, het tekort aan mantelzorgers en personeel bij de zorgorganisaties, het grote aantal ouderen met dubbele domein- problematiek. Geene ziet op korte termijn een systeeminfarct ontstaan.Hij komt echter ook met oplossingen. Hij beschrijft een methodiek die het mogelijk maakt om daadwerkelijk langer thuis te blijven wonen. In deze methodiek spelen de gezonde, vitale ouderen een hoofdrol. Aan deze methodiek koppelt hij kleinschalige woonvoorzieningen die in dorpen en wijken ontwikkeld zullen gaan worden, zodat het bestaande netwerk rond de zorgafhankelijke oudere blijft bestaan, ook na plaatsing in een woonvoorziening. «