Hamburgers in het Paradijs

De menselijke geschiedenis is er een van voortdurende schaarste aan voedsel. De overvloed die in de laatste decennia voor velen is ontstaan, is zo uitzonderlijk... » 

De menselijke geschiedenis is er een van voortdurende schaarste aan voedsel. De overvloed die in de laatste decennia voor velen is ontstaan, is zo uitzonderlijk dat wij nog niet hebben geleerd ermee om te gaan. We zijn ingesteld op schaarste en koesteren nog steeds de mythe van overvloed en ecologisch evenwicht, zoals die beschreven wordt in de verhalen over het paradijs. Daarom is het zo moeilijk om onze consumptie te beteugelen. En daarom ook voelen we ons schuldig over de schade die we de planeet toebrengen.Hamburgers in het paradijs is Louise O. Frescos magnum opus over het beheer van de aarde in een tijd van ongekende groei en mondialisering. Ze neemt de lezer mee op een unieke culturele reis door de geschiedenis en de toekomst van ons voedsel. Met een even verhelderende als fijnzinnige pen schrijft ze over de meest uiteenlopende onderwerpen, van het eerste brood tot gentechnologie, van klimaatverandering tot megastallen, van het nut van de hamburger tot de problemen van slowfood.Hamburgers in het paradijs is een belangwekkend, fascinerend en rijk geïllustreerd verhaal over voedsel en voeding, landbouw en de aarde, bestemd voor een breed lezerspubliek.Louise O. Fresco is internationaal bekend als deskundige op het gebied van landbouw en voedsel. Ze is als universiteitshoogleraar verbonden aan de Universiteit van Amsterdam en ze is columnist voor nrc Handelsblad, na jarenlange ervaring bij de Verenigde Naties. Ze publiceerde zowel essays als fictie, waaronder Nieuwe spijswetten en de roman De utopisten, die in 2008 op de shortlist stond van de Libris Literatuur Prijs.Over Nieuwe spijswetten:`Door haar lichtvoetige en soms poëtische stijl boeit Fresco tot het eind. Bovendien komt haar ethische oproep uit een bewogen hart. nederlands dagblad`Briljant. trouw`Innemend geschreven. de volkskrantOver De utopisten:`De utopisten is een geslaagd portret van een generatie, gefnuikte ambities en de zwakke kanten van ons politieke bestel. de telegraaf «