Heinrich Lee verruilt Zürich voor München, middelpunt van kunst, cultuuren wetenschap, om landschapsschilder te worden. Als lectuurneemt hij een zelfgeschreven ... » 

Heinrich Lee verruilt Zürich voor München, middelpunt van kunst, cultuuren wetenschap, om landschapsschilder te worden. Als lectuurneemt hij een zelfgeschreven Jeugdgeschiedenis mee. De lezer leest methem mee en beleeft zo wat er aan de reis voorafging. ‘Groene’ Heinrich,zo genoemd vanwege de kleur van zijn kleding en de onschuldvan zijn geest, teert wreed-naïef op het geld van zijn moeder, die totaalverarmt. Na zeven jaar keert hij, berooid en dakloos, terug naarhuis, en stelt verbijsterd vast dat zijn moeder net tevoren is gestorven.
Heinrich heeft het gevoel geen stap te zijn opgeschoten, voelt zichschuldig aan zijn moeders dood, verlaten door vrienden en familie enniet verbonden met de wereld om hem heen. In een tragisch-elegischeinde, bevangen door spijt en melancholie, sterft hij.
Kellers debuut (1854/55) kent een welhaast filmische montage. Hetbevat een spannende mengeling van lyriek en epische gedragenheid,burleske humor en ontroerende ernst. De ambigue mix van feit enfictie, essay en fantasie is het modernisme vooruit.
Groene Heinrich beviel de kleinburgerlijk-moralistische doorsneelezerniet. Keller heeft de roman daarom in 1879/80 aangepast en aanzienlijkingekort. Vertaler Peter Kaaij baseert zich op de tekst van hetdebuut en is daarmee wereldwijd de eerste. Kaaij is bekend vanwegezijn vertalingen van Günter Grass en won in 1984 de Nijhoffprijs. «