Mijn moeder, negentig al, moet aan haar rolstoelworden vastgegespt, en leunt toch vervaarlijk opzij;ze steekt uit, als gebroken,en kan iemand die dichtbij komtm... » 

Mijn moeder, negentig al, moet aan haar rolstoelworden vastgegespt, en leunt toch vervaarlijk opzij;ze steekt uit, als gebroken,en kan iemand die dichtbij komtmet haar aanblik doorklieven. Ze hangt scheefals haar scheve mond, in haar wazigewaardigheid, en zegt dat zehet prima maakt.

De Australiër Robert Gray is een van de meest virtuoze en eigenzinnige dichters in het Engelse taalgebied. Hij bezit een fenomenaal vermogen om zintuiglijke en vooral visuele indrukken bij de lezer op te roepen. Vaak werkt hij als een soort landschapsschilder met woorden. Zijn natuurlyriek is doortrokken van een stille, onderhuidse melancholie, maar zijn beelden krijgen soms een explosieve emotionele lading, zoals in het monumentale portret van zijn dementerende moeder. De tweetalige bloemlezing Illusies, die is samengesteld en vertaald door Maarten Elzinga, biedt een gevarieerde keuze uit alle poëtische genres waarin Gray uitblinkt. «