Wat een prachtige roman, geschreven door José Vriens. Een modelgezin vader Ron, moeder Bertie en hun dochtertje Romi van bijna twee. Wanneer echter hun tweede kindje Beerend geboren wordt, knapt deze roze ballon uit elkaar. Bertie raakt in een depressie en krijgt de diagnose PPD (post-partumdepressie). "Het voelde toch als een soort van falen, niet voldoen aan wat er van je verwacht werd".

Samen met haar beste vriendin Lotte, die ze al heel lang kent, en haar man denken ze er samen uit te kunnen komen, maar niks is minder waar. Lotte blijkt helemaal niet de vriendin te zijn die Bertie dacht. "Wanneer was Lotte veranderd van een goede vriendin in een berekend kreng?"

Bertie belandt na een zelfmoordpoging, schijn bedriegt, in het ziekenhuis en wordt daarna opgenomen in een psychiatrische instelling om zo haar terugkeer naar hun gezin te bewerkstelligen. Hier leert ze Guido kennen, die haar helpt met herstellen en haar zelfvertrouwen terug te krijgen.

Een prachtige roman over de invloed van PPD op het gezinsleven, niet alleen de vrouw maar ook de man zijn de dupe van verwarring rond deze ziekte. Een liefhebbende moeder verandert ineens in een vreemde zonder liefde voor haar kinderen en omgeving. Angst over hoe nu verder, heftig vertelt José Vriens hoe de werkelijkheid is.