<strong>Gebrek aan schaarste</strong> is een kritiek op de westerse mens die leeft in een roes. Hij beseft niet dat er ooit een einde aan zijn welvaart kan kome... » 

Gebrek aan schaarste is een kritiek op de westerse mens die leeft in een roes. Hij beseft niet dat er ooit een einde aan zijn welvaart kan komen. Maar leeft ten koste van de aarde. Die wordt door het huidige aantal van zes miljard inwoners al overvraagd. De helft van de wereldbevolking kent nu al volstrekt geen welvaart. De wereldbevolking groeit desondanks naar verwachting van de Verenigde Naties door naar elf miljard. De roep om welvaart groeit meer zowel in de arme als in de rijke delen van de wereld. Het zou sociaal zijn en een kwestie van zelfbehoud om een verdelingsplan voor de rijkdom van de aarde op te stellen. Economisch onbeperkt groeien is uit den boze. Bij een onbeperkte groei van het aantal mensen en hun economische activiteit zijn er straks zelf meerdere aarden nodig om de mens te voorzien in al zijn behoeften. Het wordt tijd dat de mens zich bewust wordt van zijn eigen schadelijkheid domheid en religieus fanatisme. Hij neemt in de hele schepping een veel te eenzijdige en overheersende plaats in. Hij kan nog steeds kiezen tussen uitsterven en overleven. Straks zal schaarste aan voedsel grondstoffen en andere levensbenodigdheden de mens dwingen te overleven via een strijd op wereldschaal burgeroorlog en oorlog. Wie erop rekent dat de techniek en de wetenschap voor alle menselijke problemen een oplossing vinden moet accepteren dat kerncentrales en genetisch gemanipuleerd voedsel straks even geaccepteerd zijn als nu de computer. Dan ligt een heel groot ongeluk helemaal in een klein hoekje. «