In 1931 publiceerde Karl Barth <strong>Fides quaerens intellectum</strong>, een studie over het godsbewijs van de middeleeuwse theoloog Anselmus van Canterbury ... » 

In 1931 publiceerde Karl Barth Fides quaerens intellectum, een studie over het godsbewijs van de middeleeuwse theoloog Anselmus van Canterbury (1033-1109). Dit boek biedt een Nederlandse vertaling voor allen die het Duits van Barth en het Latijn van Anselmus niet (meer) beheersen, maar wel gefascineerd zijn door de vraag waarom een van de meest invloedrijke theologen van de twintigste eeuw dogmatisch uitgerekend aansluiting zocht bij het zuiver metafysische denken van de vroegscholastiek. Juist hier blijkt Barth een denken te hebben gevonden waar hij ook zelf vanaf zijn begin naar zocht: het christelijk geloof vindt geen steunpunten in schepping of geschiedenis, maar alleen in de openbaring van God zelf. Hij laat zich kennen als dat waarboven iets groters niet gedacht kan worden. Wie in God gelooft en Hem liefheeft, weet dat Hij niet even goed niet zou kunnen bestaan. «